Autobus „181”. Godzina 9.24. Odwiozłam właśnie córkę do
przedszkola i wracam do domu-biura. Autobus nafaszerowany jest młodzieżą z
pobliskiej uczelni (UKSW). Chcąc nie chcąc słyszę rozmowę dwóch studentów. Mały
w czarnej czapce i chudy blondyn w”Leonkach”: Ten drugi mówi:„Ale hardcore,
stary. Bla bla bla bla…”. Pierwszy odpowiada:”Stary, hadcorowe to było bla bla
bla bla”. Słowo „hardcore” bije rekordy popularności. Nie tylko wśród
młodzieży. Również od dorosłych. Słyszę je z radio, telewizji, własnych ust.
Wg. Słownika „Hardcore to określenie ekstremum w jakiejś
dziedzinie (…) Hardcore to słowo używane w slangu młodzieżowym na określenie
czegoś wyjątkowego w swoim rodzaju, wywierającego duże wrażenia.”
Chudy blondynie w „Leonkach”, powiem Ci kwestią aktora Lindy
z kultowego filmu reżysera Pasikowskiego „Co Ty wiesz o zabijaniu”. Życie na
poziomie hardcore to nie jest to, co myślisz. Ja prowadzę je na bieżąco, co
dzień. Nie wierzysz? Zaraz Ci udowodnię.
Żyję
w kulturze mocno sfeminizowanej, ale nie feministycznej. W kraju
gdzie jestem kobietą, czyli polem walki dla polityków, mediów,
specjalistów od marketingu czy patologii rodzinnych. Dorastam do siebie,
dojrzałam do kobiecości świadomej i wolnej, chociaż nie
niezależnej. Oto ja - 37 latka, kobieta, auto-kreatorka. Ale
właśnie osiągnęłam środek. Środek życia. Połowę. Teraz to już równia pochyła.
Znaczy się „starość”. A do tego "łatka" matki dziecka niepełnosprawnego. I to intelektualnie (!) Może być większa zbrodnia dla rozumnej rasy homo s?
Starość to podobno efekt starzenia się w wymiarze biologicznym.
Siła grawitacji, z którą walczymy operacjami podnoszenia biustu i wstrzykiwaniem
botoksu. Wymiar społeczny, gdy zaczną Ci ustępować miejsce w autobusie (na
szczęście nie grozi nam to w społeczeństwie lekceważącym takie standardy
wychowania jak ustępowanie kobietom i starszym). Wymiarze poznawczym, gdy już
mi się nic nie chce poza oglądaniem polskich seriali. No i emocjonalnym. Co dla
kobiety oznacza naprzemienne pojawianie się gorąca i zimna czyli menopauzę a
dla faceta kupowanie motocykla i chodzenie na siłownię. Cóż, powinnam się
cieszyć, że średnia długość życia, a przez to moment przejścia w starość
wydłuża się od XVIII, przez co dziś można mnie nazwać, co najwyżej kobietą w
kwiecie wieku a nie matroną (starożytność). Dziękuję wynalazcom kanalizacji, szczepionek
i ogólnemu rozwojowi medycyny również. Dzięki nim dziś nie jestem „stara”. Ale
nikt nie wie, jaki przeżywam, hardcore. 15 lat temu, po całonocnej imprezie,
rano cerę miałam „porcelanową”. Delikatnie nieprzytomne oczy, bladość
przydającą tajemniczości i oczy o źrenicach rozszerzonych niczym atropiną.
Dziś, jeśli drobiazgowo nie zmyję makijażu na drugi dzień odrywam go razem ze
zmarszczkami. Przekrwione oczy przypominają zombie a nie fairy (wróżka). Cera
…ech…szkoda gadać. Ale bycie matką w sensie ogólnym dziecka leworęcznego, niepełnosprawnego czy nienarodzonego to przeżycie które rozwinęło moją osobowośc i odsunęło moją wewnętrzną "starośc" o kilka stopni. Pije z filiżanki, żeby nikt nie mółg powiedziec, że moja szklanka jest do połowy pusta. Poza tym kawa wtedy wolniej stygnie, nieprawdaż?
Starość jest nieunikniona. Ale przecież „nikt nie spodziewa
się hiszpańskiej inkwizycji” jak mawiali panowie z Monthy Pytona. Ja wiem. Ty wiesz. On wie.
Ona wie. My, wy, oni wiemy. Starzejemy się. Umieramy każdego dnia. Skąd, więc
pomysł by z tym tak drobiazgowo walczyć? Uroda przemija. Ale czym ona jest?
Trendem mody? Wizerunkiem z kolorowej prasy? Pani Anna Dymna wygląda na swój wiek a pani Kora nie. Czy jedna albo druga jest przez to śmieszna? Interesująca? Zadbana? Mając 15 lat nie miałam pojęcia i wpływu na to, jaką będę 30-latka.
Mając 37 wiem, że ode mnie zależy, jaka będę w wieku 76 lat.
Starość. Czym jest? Strach. Obrazy, które podpowiada
wyobraźnia.Wychodzą wszystkie grzechy na twarzy. Patrzę, więc szybko do
lustra.Niskie emerytury. Drogie leki. Samotność. Zgorzknienie.
Elektorat „PiS”.Czy to mnie czeka?
Ale przecież można inaczej. Kilka dni temu oglądałam w TV,
program o pani Irenie Kwiatkowskiej. Cóż za pozytywne emocje. Więc można starzeć
się inaczej. Alternatywnie. Uniwersytet 3 wieku. Spotkania z przyjaciółkami. „Sztama”
z wnukami (taka, jaką miałam z moją babcią). Niedzielna obstawianie gonitw na
Służewcu. Pisanie wspomnień dla wnuków i wydanie ich w formie e-booka.
Wolontariat na Haiti. Nauka szydełkowania w zakładzie karnym. Nurkowanie. Mogła „Leni” Riefenstahl mogę i ja.
Co zrobię na 50,60,70 urodziny? Spytaj mnie za 6,16,26 lat. Mam nadzieję, ze zrealizuję moją listę rzeczy do zrobienia przez
śmiercią, którą spisałam na ostatnie urodziny. Cóż, jak nie ma się pomysłu na
życie to nie będzie mieć się pomysłu na starość.
Kto nie był buntownikiem za młodu ten będzie świnią na starość.
Mawiał tak Józef Piłsudski
a więc z ostatniej chwili dla młodzieńca w lenonkach: „ Hardcore to zjeść taco w
Spoko Loco na późne śniadanie z sosem painmaker”.
25 stycznia w TOKFM była rozmowa z hodowcą gołębi pocztowych. Te najszybsze i najinteligentniejsze osiągają zawrotne sumy stu a nawet i więcej tysięcy euro. Potem już nie latają tylko siedzą w wolierch i reprodukują się. Dają kolejne pokolenia "genialnych ptaków".
